Жители небольших городков и поселков ничуть не меньше минчан нуждаются в благоустроенных местах для отдыха. Как с этим в провинции? «В Ивенце очень плохо! — сообщил позвонивший в редакцию местный житель Михаил Дерибо. — Приезжайте, сами увидите».
...В уютном Ивенце все рядом. Михаил Константинович живет на улице Музейной в сотне метров от знаменитого музея традиционной культуры. Проходим с ним примерно такое же расстояние, спускаемся с пригорка и оказываемся на берегу... Как определить открывшийся взору водоем? «Болото!» — назвал его по телефону Дерибо. Похоже, если судить по буйным зарослям осоки, которые покры
... Чытаць далей »
21 кастрычніка ў г.п. Івянец Валожынскага р-н адбылася дабрачынная акцыя па навядзенні парадку на каталіцкіх могілках. У акцыі паўдзельнічалі каля дзесятка чалавек. Цягам некалькіх гадзін яны працавалі на тэрыторыі могілак. Выкарчоўвалі кусты, вывозілі галлё і лісце, прыбіралі іншае смецце.
Адзін з арганізатараў акцыі кіраўнік ініцыятывы www.niekropali.by Цімафей Акудовіч, і яго памочнікі - студэнты з Мінска - паклалі пачатак інвентарызацыі могілак. Будзе складзены план, з пазначэннем найбольш важных для памяці мясцовай супольнасці пахаванняў (Казіміра і Люцыі Дзяржынскіх, Апалінарыя Пупко, Леанарда Юрэвіча, прадстаўнікоў роду Плевака - былых уладальнікаў Івянца і маёнтку Маскалеўшчына, герояў антынацысцкага супраціву - якіх вельмі шмат было забіта ў 1943 г., і інш.) Надзвычай важна, каб такі план і кароткае апісанне некропаля былі даступныя для наведвальнікаў.
Удзельнік акцыі Дзяніс Салаш забраў на рэстаўрацыю 2 мемарыяльныя дошкі роду Плевака і склаў фотасправаздачу з гэтай акцыі "Памяці продкаў дзень пр
... Чытаць далей »
У касцёле святога Міхаіла Арханёла ў Івянцы прайшло відовішчнае і маштабнае мерапрыемства – Боская Літургія і набажэнства-падзяка заступніку Міхаілу за вырашчаны і сабраны ўраджай. Гэту падзею івянчане сустрэлі з вялікім энтузіязмам. Сярод тых, хто прыйшоў у храм, было шмат моладзі, неабыякавай да традыцый бацькоў і дзядоў.
Лёгкаатлет з г.п. Івянец на працягу тыдня ўдзельнічаў у трох спаборніцтвах: "Языльскай дзесятцы" (Мінская вобласць), прабегу, прысвечаным Дню машынабудаўніка (Мінск) і Маскоўскім міжнародным марафоне свету.
Як паведаміў трэнер Валожынскай ДЮСШ па лёгкай атлетыцы Аляксандр Чарняўскі, працаўнік "Івкон" СП ААТ 51-летні Тадэвуш Жаўток у XXVII Нацыянальным фэсце бегу "Языльская дзесятка", які адбыўся 27 верасня ў горадзе Старыя Дарогі, на дыстанцыі 10 км заняў першае месца. Ён выступаў ва ўзроставай катэгорыі 41 год і старэй.
28 верасня ў Мінску прайшоў прабег, прысвечаны Дню машынабудаўніка, дзе на дыстанцыі 21 км 100 м (паўмарафон) Тадэвуш Жаўток таксама заняў першае месца.
21 верасня на Маскоўскім міжнародным марафоне свету івянчанін таксама паказаў лепшы вынік у сваёй узроставай групе і заняў першае месца.
Аляксандр Чарняўскі нагадаў, што па выніках спартовага 2013 года Тадэвуш Жаўток быў прызнаны лепшым спартоўцам Валожынскага раёна
Крыніца - газета "Працоўная слава" ад 26 верасня 2014 года.
Пра такіх заўзятых садаводаў-агароднікаў, як А. Ч. Арлоўская, звычайна кажуць: у яе не расце толькі тое, што не пасаджана.
Летась, напрыклад, купіўшы з цікаўнасць насенне гарбузоў-гігантаў, Алена Чаславаўна вырасціла з іх рэкордныя плады па 50 кілаграмаў. З агароднінай па парадзе дачкі рызыкнула паўдзельнічаць у конкурся "Мая любімая дача", арганізаваным Мінскхлебпрамам, і не прагадала - заняла першае месца.
У вёсцы Пакуці Івянецкага сельсавета на прысядзібным участку ў 17 сотак працавітая гаспадыня вырошчавае не толькі перцы-памідоры-агуркі і ўвесь стандарт
... Чытаць далей »
З Мікалаем Яўстафавічам Кузьмічом і яго жонкай Лідзіяй Данілаўнай я пазнаёміўся ў час адной з камандзіровак у Івянец. Па дакументах дзядуля значыцца вязнем канцэнтрацыйнага лагера. Які душэўны і цялесны боль насамрэч хаваецца за такімі афіцыйна-скупымі, насцярожанымі словамі? Гэту тайну прыадкрыў былы Auschwitzgefanger…
Аўшвіц – такую назву выкарыстоўвалі нацысты для абазначэння аднаго з самых страшных сваіх тварэнняў – канцэнтрацыйнага лагера Асвенцым. Успаміны пра яго змрочныя засценкі, вялізныя папялішчы з таго, што некалі было жывымі людзьмі, ураджэнец вёскі Дольная Рута Карэліцкага раёна Мікалай Яўстафавіч Кузьміч пранёс праз усё жыццё. Цень перанесенага болю і голаду доўгі час азмрочвала ад прыроды прыветлівы, усмешлівы твар мужчыны.
Час, вядома, лечыць. Але поўнага “выздараўлення” так і не адбылося. З іншага боку, вымушанае зняволенне і не зламала чалавека, а дало моцную, трывалую загартоўку на ўвесь адведзены Богам век.
Мікалай Яўстафавіч пасля заканчэння Шчучынскага заат
... Чытаць далей »
5 августа 2014 года в городе Кошалин (Польша) состоялась деловая встреча потомков владельцев Ивенецких земель. В ней приняли участие Станислав Плевако, потомок владельцев имения Дьяковщина, Анджей Жебровский, потомок владельцев имения Тупальщина, Адам Конаржевский, потомок владельцев имения Москалевщина.
На встрече обсуждались возможности расширения знания об Ивенецком крае в Польше и Европе, развития туристического бренда «Ивенецкое графство» и т.д.
На фото (слева направо) - Станислав Плевако, Анджей Жебровский, Адам Конаржевский.
Адметнасцю Сівіцы з’яўляюцца дабротныя, дагледжаныя сядзібы і будынкі, якія ў летні сезон шчодра аздабляюц-ца пышнай зелянінай і яркімі кветкамі, надаючы прывабнасць і гармонію ўсёй вёсцы. Па ўсім відаць: жывуць тут працавітыя людзі, самавітыя гаспадары…
Ідучы па галоўнай вуліцы, міжволі запыняеш позірк на высокім, блакітным, з белымі налічнікамі доме. Акаймляюць яго разлапістыя кустарнікі з вялікімі шапкамі кветак белай гартэнзіі, заварожваючы сваёй нябеснай пекнатой і велічнай прыгажосцю. Налюбаваўшыся гэтым дарам прыроды, скіроўваю ў хату, каб сустрэцца з тымі, хто стварае гэту прыгажосць.
Ветліва сустрэў мяне гаспадар дома Віктар Міхайлавіч Келер, пенсіянер, у мінулым калгасны ветэрынар. Пражылі яны з жонкай Тэрэсай Мар’янаўнай больш за 40 гадоў актыўнага, багатага на розныя падзеі жыцця.
Як і ў кожнай сям’і, было ўсё – радасці і поспехі, праблемы і перажыванні, але заўсёды трымаліся разам, падтрымліваючы адзін аднаго.
Новый веломаршрут под названием «Маскалеўская вандроўка» (Москалевское путешествие) создается в окрестностях деревни Покути (в 5 км от городского поселка Ивенец). Протяженность маршрута составит около 10 километров. Он будет проходить по живописным местам, когда-то входившим в состав Ивенецкого графства. В будущем часть маршрута будет включена в ответвление веломаршрута по «Воложинским гостинцам».
Данные о создаваемом маршруте: начинается и заканчивается в д. Покути, места посещений: д.Ткачи, д.Родники, «имение Москалевщина», д.Петрово, «застенок Мендаровщина», д.Покути (Перелесанка), речка Ивенчик.
На маршруте можно увидеть:
- могилы и памятник четверым братьям, погибшим во время Второй мировой войны;
- навесной пешеходный мостик через речку Ивенчик в д.Ткачи;
- водный источник (по-белорусски криница) около д.Ткачи;
- песчаный карьер;
- руины хозяйственных построек бывшего имения Москалевщина;
- памятник землякам в д.Родники;
- усадьба и хозяйственные постройки бывшего фольварка Петрово;
У вёсцы Сівіца адбылося асвячэнне паклоннага крыжа.
Яшчэ ў 2013 годзе з благаславення настаяцеля Свята-Еўфрасіннеўскай царквы айца Віктара было вызначана месца ўзвядзення крыжа на скрыжаванні вуліц Маладзёжнай і Палявой.
Калісьці на гэтым месцы была пустэча, якая пралягала да дома Карпанавых. Па ініцыятыве і непасрэдным удзеле бацькоў і Віталія Карпанава, тэлевядучага, саліста групы «Дразды», пачалося добраўпарадкаванне: пасаджаны дрэвы, засеяна трава…
Акрыляе і дае натхненне ўстанаўленне паклоннага крыжа, пры ўзвядзенні якога прысутнічаў ігумен Афксенцій – настаяцель Свята-Ражаство-Багародзічнага мужчынскага манастыра, наш зямляк, ураджэнец вёскі Трокі.
Працавалі на ўзвядзенні Крыжа не толькі праваслаўныя, але і католікі. Асаблівую ўдзячнасць выказваем Янушкевічу Дзмітрыю, Арцішэўскаму Генадзю, Калачыку Леаніду.
Трохметровы дубовы крыж выраблены Дзмітрыем, народным умельцам прыхода Святой Жываначальнай Тройцы горада Мядзеля.
Источник - газета 
...В уютном Ивенце все рядом. Михаил Константинович живет на улице Музейной в сотне метров от знаменитого музея традиционной культуры. Проходим с ним примерно такое же расстояние, спускаемся с пригорка и оказываемся на берегу... Как определить открывшийся взору водоем? «Болото!» — назвал его по телефону Дерибо. Похоже, если судить по буйным зарослям осоки, которые покры
